sobota, 31 marca 2018
poniedziałek, 26 marca 2018
Posłowie do Pracy zbiorowej czcicieli Pana Jezusa Króla Polski
W roku Jubileuszu 1050
Rocznicy Chrztu Polski, 19 listopada 2016 roku w Sanktuarium Miłosierdzia
Bożego w Łagiewnikach podczas Uroczystej Mszy Świętej został proklamowany „Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa za Króla
i Pana”.
Nastał historyczny czas
w Dziejach Polski, który stanowi początek „drogi” Intronizacji Pana Jezusa
Króla Polski i innych Narodów, które zachowując swoją Wolną Wolę, wezwane są
także przez Pana Jezusa do przyjęcia Go na swojego Króla i Pana!
Pan
Jezus powiedział:
Polska
nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu,
jeżeli się podporządkuje pod Prawo Boże, pod Prawo Jego Miłości,
inaczej,
moje dziecko, nie ostoi się! („Wyznania” str.88)
Państwa
oddane pod panowanie Chrystusa i Jego Boskiemu sercu dojdą do szczytu potęgi i
będzie już jedna Owczarnia i Jeden Pasterz („Wyznania”
str. 89)
„PO OWOCACH ICH
POZNACIE...”
Mijają
dni i lata, a wraz z nimi powstają coraz to nowsze interpretacje i opinie
faktu, który zaistniał. Czciciele Pana Jezusa Króla Polski są przekonani o
przyjęciu przez Niebiosa tego doniosłego Aktu. Natomiast wiele środowisk
katolickich głosi tezy: o „Częściowej”, „Małej”, czy wręcz całkowitej negacji
Intronizacji. Są także w Polsce Katolicy, którzy nie wiedzą, że takie
wydarzenie miało miejsce. Gdzie zatem jest PRAWDA?
W
poszukiwaniu PRAWDY należy wrócić do pamiętnej daty 19 listopada 2016 roku i
zdarzeń poprzedzających to wydarzenie ze szczególnym wskazaniem na:
Ø Intronizację
5 sierpnia 2016 roku w Nowej Osuchowej – Organizacja polityczna reaktywowanego
Sejmu Śląskiego jako Władza świecka wraz z Władzą duchowną, wypowiedziała w
czasie Uroczystej Mszy Świętej, Rotę Aktu Intronizacji Pana Jezusa na Króla
Polski;
Ø Wielką
Pokutę Narodu w dniu 15 października 2016 roku, kiedy ponad sto tysięcy
przedstawicieli Narodu polskiego przebłagało Pana Boga w Trójcy Jedynego za
grzechy dawnych i dzisiejszych Pokoleń.
Wspomniane
wydarzenia, poprzedziły Intronizację Pana Jezusa Króla Polski przez Naród. Można przyjąć, wzorem sprzed ponad 1150 lat,
gdzie po ekspiacjach i pokucie za grzechy pogaństwa Cyryl i Metody chrzcili u
Wrót Bramy Morawskiej ludy z Pokolenia Jafeta, najmłodszego syna Noego.
„GRZECH ZANIECHANIA…”
Zaniechanie
AKTU Intronizacji przed II Wojną Światową stało się przyczyną największej
tragedii w Dziejach Narodu polskiego. Miliony Polaków poniosły największą ofiarę,
Ofiarę Życia. Tragedia nie zakończyła się z końcem wojny lecz w dalszym ciągu
przez dziesięciolecia mordowano ludzi, jak na ironię w imię wolności, demokracji
i sprawiedliwości społecznej.
Prekursorzy
i sprawcy zła odnosząc „wielkie sukcesy” w niszczeniu Narodu polskiego,
ignorowali Dary nadprzyrodzone, które Naród otrzymywał i otrzymuje w swoim
oddaniu Matce Bożej Królowej Polski. Z najnowszej historii:
Ø Jasnogórskie
Śluby Narodu złożone 26 sierpnia 1956 roku,
Ø Wybór
polskiego Papieża 16 października 1978 roku,
Ø Bezkrwawe
wydarzenia „Sierpnia” 1980 roku,
to przykładowe ZNAKI
CZASU trudne do racjonalnego wytłumaczenia. Zawsze mają one jednak swoje źródło
w macierzyńskiej opiece Królowej Polski Matki Bożej Maryi, która w szczególny
sposób prowadzi nas do swojego Boskiego Syna, Zbawiciela Świata.
Lwowski Akt zaślubin
Króla Jana Kazimierza (Intronizacja Królowej Polski!) wywarł skutek prawny,
dlatego Królowa Matka cały czas wymagała od nas, abyśmy byli przygotowani do
Intronizacji Jej Boskiego Syna.
„ZE ŹRÓDŁA PRZEKAZU…”
Ostatni
kierownik duchowy Rozalii Celakówny, ks. Kazimierz Dobrzycki, paulin
(1900-1974), całe swoje życie poświęcił nadzwyczajnemu wybraństwu Rozalii oraz dziejowemu
charakterowi Jej posłannictwa. Czasy
stalinizmu jednak nie ułatwiały mu pracy i był zmuszony działać w głębokiej
konspiracji. Dopiero po wielu latach, 5 listopada 1996 roku rozpoczął się
proces beatyfikacyjny Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, który w dniu 17
kwietnia 2007 roku został zakończony na szczeblu diecezjalnym.
Członek
Komisji Teologicznej Procesu Beatyfikacyjnego Rozalii, Wierny sługa Jezusa
Króla Polski, śp. Ojciec Tadeusz Kiersztyn SJ za natchnieniem Ducha Świętego,
nieomylnie zinterpretował Jej Objawienia, które są zgodne z nauczaniem Kościoła
Katolickiego i nawiązują do oczekiwań Matki Najświętszej Królowej Polski.
„19 LISTOPADA 2016 ROKU…”
(…)Jest
jednak ratunek dla Polski: jeżeli mnie uzna za swojego Króla i Pana w
zupełności przez Intronizację nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w
całym Państwie z Rządem na czele(…).
19
listopada 2016 roku Pan Jezus został ogłoszony naszym Królem i Panem. Pan Jezus przyjął ten Akt oddania Narodu!
Widzimy to po owocach nie tylko w Polsce ale także w innych Krajach – USA,
Irlandia, Włochy (Różaniec do Granic!), a przede wszystkim Intronizacja Pana Jezusa Króla Irlandii proklamowana 18 marca 2018
roku.
Jako
Wierni Kościoła Katolickiego całkowicie i bezwzględnie respektujemy Społeczne
Nauczanie Kościoła wraz z wszystkimi dogmatami Świętej Wiary katolickiej.
W
oparciu o opinie wybitnych Teologów na temat KULTU Pana Jezusa Króla Polski nie
możemy jednak milczeć, kiedy widzimy braki. Byłby to grzech zaniechania, który
od wielu dziesięcioleci miał ogromny wpływ na eksterminację i zniewolenie
Polski i Polaków.
Pozostaje
gdzieś w głębi naszych serc retoryczne pytanie: czy do końca zrobiono wszystko
w tej materii, czy Władza świecka wypełniła oczekiwania Pana
Jezusa, kierowane do Rozalii Celakówny?
„WŁADZA…”
Jego
Ekscelencja Prymas Tysiąclecia ks. Stefan Kardynał Wyszyński wielokrotnie w
swoich Kazaniach świętokrzyskich nauczał: (…)każda władza pochodzi od Boga(…). Tak
więc i my jako Katolicy nie możemy nawiązywać do lucyferycznej definicji, rodem
z rewolucji francuskiej, „rozdziału tronu od ołtarza”. Władza reguluje prawa i
obowiązki, zależne od Prawa Bożego dla Katolików lub Prawa Naturalnego dla
niewierzących. Nie mniej stanowione prawo odnosi się także do tej Władzy.
Z
wielkim bólem należy stwierdzić, iż to Władza przez dziesięciolecia
DETRONIZOWAŁA Pana Jezusa, dlatego teraz w nowej otaczającej nas
rzeczywistości, zobowiązana jest w całym swoim majestacie do Jego Uroczystej Intronizacji,
wzorem Idei Parlamentarzystów związanych wcześniej ze śp. Posłem Arturem
Górskim.
„Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa za Króla i Pana” z 19 listopada
2016 roku został przyjęty przez Pana Jezusa od przedstawicieli Narodu polskiego.
Naród stał w deszczu i
błocie razem z poświęconym Obrazem Pana Jezusa Króla Polski, którego ochrona
Władzy zatrzymała przed wejściem do Sanktuarium??? Po wygłoszeniu Roty
Aktu Intronizacji przez Naród, ciężkie chmury na niebie rozstąpiły się i na tle
błękitnego nieba zaświeciło słońce. Społeczne
Panowanie Pana Jezusa Króla Polski w Narodzie z dniem 19 listopada 2016 roku
wypełniło się!
Przedstawiciele Władzy świeckiej
także razem z Narodem ślubowali. Pozostaje jednak fundamentalne pytanie: czy w
pełnym Majestacie sprawowanej Władzy wzorem Króla Jana Kazimierza, Prymasa i
Biskupów we Lwowie w roku 1656, czy jako Osoby prywatne?
Nie nam sądzić, chociaż
widzimy na co dzień stanowienie prawa w pełnym majestacie Władzy, które nie
zawsze jest zgodne z Prawem Bożym.
„KU PRZESTRODZE…”
„Hosanna!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana, Król Izraela” (J 12,13)
Od 19 listopada
2016 roku Pan Jezus zakrólował w Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, a z dniem 18
marca 2018 roku w Irlandii! Nadszedł czas oczekiwań na decyzję innych Państw i
Narodów.
Nasze Władze
zgodnie ze swoją Wolną Wolą, mają do podjęcia bardzo ważne decyzje, gdyż czas
mija nieubłaganie. Panowanie złego z mistycznego doznania Papieża Leona XIII w
dniu 13 października 1884 roku zakończyło się bezpowrotnie.
Naród uznał Społeczne Panowanie Pana Jezusa Króla
Polski, teraz nastał czas na podjęcie decyzji przez Władzę świecką!
„PEREGRYNACJA OBRAZU…”
Poświęcony
Obraz oddający w swojej symbolice KULT
PANA JEZUSA KROLA POLSKI za zgodą Jego Ekscelencji Księdza Metropolity
Arcybiskupa Andrzeja Dzięgi z dnia 19 listopada 2017 roku, rozpoczął
Peregrynację w Parafiach Diecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Jest to inicjatywa
oddolna Wiernych Kościoła Katolickiego, czcicieli Pana Jezusa Króla Polski.
Świadomi
ułomności Rodzaju ludzkiego wiemy, że powinniśmy nieustannie Intronizować Pana
Jezusa, aż do Jego powtórnego przyjścia, kiedy w pełnym Boskim Majestacie
stanie przed nami jako Król Wszechświata i poszczególnych Narodów, jako Sędzia
sprawiedliwy.
niedziela, 18 marca 2018
VI Stacja Peregrynacji Obrazu Pana Jezusa Króla Polski
„Panno Święta
Co w Ostrej
Świecisz Bramie…”
Zdj. AM
17 marca 2018
roku Obraz Pana Jesusa Króla Polski zagościł u swojej Królowej Matki, czczonej w Świętym Wizerunku MATKI
BOSKIEJ OSTROBRAMSKIEJ w Parafii pod Jej wezwaniem w Szczecinie.
W kościele
parafialnym jest wiele Tablic upamiętniających czyny walki o niepodległość
naszej Ojczyzny za wstawiennictwem Królowej Polski.
Zdj. AM
Od niedzielnego
poranka, Wierni uczestniczą w Uroczystych Mszach Świętych, z których dwie
odprawił ks. Kanonik Wicedziekan Proboszcz mgr Czesław
Baraniewicz.
Zdj. AM
Króluj nam
Chryste!
czwartek, 15 marca 2018
V Stacja Peregrynacji Obrazu Pana Jezusa Króla Polski
Od 10 marca 2018
roku Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Płotach zainaugurowała V Stację
Peregrynacji Obrazu Pana Jezusa Króla Polski. Centralną Uroczystość tego historycznego
wydarzenia była Msza Święta za Ojczyznę w dniu 11 marca o godz. 18:00, którą
celebrował ks. Proboszcz Ryszard Szymanik TChr. Wraz z Wiernymi uczestniczyły wszystkie poczty sztandarowe
szkół i organizacji działających na terenie gminy.
Ksiądz Proboszcz
oddał naszą Najjaśniejszą Ojczyznę pod Panowanie Pana Jezusa Króla Polski i Jego Matki
Królowej Polski.
Ku Chwale Boga
Ojca w Trójcy Jedynego!
wtorek, 6 marca 2018
DZIEŃ SZÓSTY PEREGRYNACJI
Uzasadnienie teologów tytułu
Jezus Król Polski
Na temat tytułu jaki Pan Jezus miałby otrzymać przez
Intronizację wypowiedziało się kilku biskupów i teologów. Do tych sławniejszych
teologów należy ks. prof. dr hab. Czesław Stanisław Bartnik,
oraz ks. prof. dr hab. Jerzy Bajda.
Ks. prof. Czesław Bartnik wydał niewielką książeczkę
(32 str.) ze znamiennym tytułem „Opinia
teologiczna uzasadniająca prawdę i kult Chrystusa Króla Polski”
(Kraków, czerwiec 2013 roku). Słowo wstępne zamieścił ks. abp Stanisław
Wielgus.
Na str. 6-7 znajdujemy takie zdania:
…według wiary chrześcijańskiej
królowanie Chrystusa nie jest izolowane od człowieka, społeczności, państw czy
narodów, lecz jest to panowanie realne, dziejowe i konkretne nad realnym
narodem i nad całością narodów historycznych.
Przede wszystkim Chrystus jako
Mesjasz jest Królem Narodu żydowskiego, Izraela „Królem Żydów” (Mk 15 2.9 12.18. 26.32; Mt 27, 11. 29. 42; J 1,49;
19, 19-22 i inne). Tym samym jest
Królem każdego narodu i Królem narodów (Ap 17,8). Znaczy to, że zgodnie z Pismem Świętym, Chrystus
jest Królem wszystkich narodów razem i każdego z osobna, a więc jest też Królem
Narodu polskiego, czyli KRÓLEM POLSKI. ( str. 30)
W rezultacie w Ruchu Chrystusa
Króla Polski nie znajduję jakichś błędów doktrynalnych z dziedziny wiary i
moralności, zarzuty zaś jakie znam wynikają, moim zdaniem, z niepoprawnych
założeń…(str. 30).
W książce ks. prof. Jerzego Bajdy pt. Trzeba aby Chrystus królował czytamy:
…nieuzasadnione są obawy pewny
ośrodków religijnych o wysokim autorytecie, że Intronizacja Chrystusa jako
Króla Polski „może być wykorzystana do celów politycznych”.
Niektórzy chcą propagować ideę „Chrystusa Sługi”
zamiast idei królewskości Chrystusa. Owszem Jezus stał się Sługą, nie
skorzystał z tego, że jest Synem Bożym, uniżył się, żeby zgładzić grzechy
naszej pychy, jednak tu cytat z wypowiedzi ks. Bajdy:
(…)Chrystus stał się Sługą, jak to pokazał
prorok Izajasz (r. 50-53), ale po męce i poniżeniu przyszedł czas wywyższenia i
odtąd „wszelkie kolano” ma się ugiąć przed Chrystusem jako Panem, to jest
„Kyriosem”, cieszącym się pełnią Boskiej Chwały i Majestatu (Flp-1,6-11).
Inicjatywę obywatelską w sprawie nadania Panu Jezusowi
tytuł KRÓL POLSKI pobłogosławił ks. prof. Czesław Bartnik i ks. abp Stanisław Wielgus.
v
W 1527 roku Florencja w czasie oblężenia ogłosiła Pana
Jezusa Królem Florencji. Do dzisiaj zachowała się marmurowa tablica z łacińskim
napisem: Jesus Christus Rex Florentyni
Populi S.S Dzkreto Elektus
PANIE JEZU KRÓLU POLSKI
DAJ NAM POZNAĆ WOLĘ TWOJĄ AMEN.
poniedziałek, 5 marca 2018
DZIEŃ PIĄTY PEREGRYNACJI
Ojciec Tadeusz Kiersztyn i jego rola
w
propagowaniu Intronizacji Pana Jezusa na Króla Polski
Ojciec
Tadeusz Kiersztyn urodził się 15 grudnia 1945 roku w Pogorzanach- Szczyrzcu.
Zmarł 22 sierpnia 2012 roku w wyniku katastrofy samochodowej. Dzieciństwo i
młodość spędził w Rabce. Następnie wyjechał do Krakowa. Po ukończeniu studiów
podjął pracę jako kierownik brygady w kamieniołomach. Tam objawił mu się Pan
Jezus. Ojciec Tadeusz tak to zrelacjonował:
Miałem
26 lat. Pracowałem w kamieniołomach. Byłem zwykłym człowiekiem… Przyszedł do
mnie Jezus. Było to spotkanie niezwykłe, tak dosłowne, tak fizyczne. Zobaczyłem
jak bardzo zbliża się postać i kiedy spojrzał na mnie, Jego wzrok dosłownie
wcisnął mnie w ziemię. Poczułem smak ziemi całym sobą. I spojrzał jeszcze raz…
odszedł. I poczułem tak szaloną tęsknotę za Bogiem, tak ogromny ogień w moim
sercu, że wiedziałem, że muszę iść za Chrystusem, za Barankiem.
Po
tym przeżyciu w 1971 roku Tadeusz Kiersztyn wstępuje do zakonu Towarzystwa
Jezusowego. Często płakał, nie mógł się po prostu po tym wydarzeniu otrząsnąć.
Powiedział o tej sytuacji:
I
przez łzy pytałem: Co mam Panie czynić? Po coś przyszedł do mnie? Dlaczego
kazałeś mi wejść na drogę, której nie rozumiałem i nie pragnąłem? Pan Jezus nie
dawał mi odpowiedzi, ale dawał mi swoje łaski: łaskę cierpienia, łaskę ofiary.
Po
wielu latach zrozumiał po co Pan Jezus poprowadził go taką właśnie drogą.
Zrozumiał to po przeczytaniu pism Rozalii Celakówny, które przypadkowo, a
jednak nie przez przypadek dostały się do jego rąk. Po studiach w Rzymie
uzyskał stopień licencjata z zakresu teologii duchowości. 24 czerwca 1979 roku
przyjął święcenia kapłańskie z rąk Papieża Jana Pawła II. Ostatnie śluby
zakonne, którym był wierny do końca życia, złożył w 1987 roku zostając
profesorem Towarzystwa Jezusowego.
Należałoby
pominąć bardzo bogatą działalność Ojca Tadeusza, ponieważ największą misją
księdza Kiersztyna było szerzenie Kultu Jezusa Króla Polski oraz zgromadzenie
materiałów do procesu beatyfikacyjnego Rozalii Celakówny. Ojciec Tadeusz
przygotował 18 pakietów dokumentów gotowych do wysłania do Kongregacji ds. Świętych
w Rzymie. Zawierały one ponad 4 tys. Stron druku. Proces na szczeblu diecezjalnym
zakończył się w kwietniu 2007 roku. W tej chwili dokumenty przebywają w Rzymie,
zostały przyjęte bez zastrzeżeń.
Ojciec
Tadeusz był za życia szykanowany, posądzany. Nawet po śmierci został brutalnie upokorzony!
Był zakaz koncelebry we Mszy Świętej przybyłym kapłanom na jego pogrzeb, a kapłanowi
sprawującemu Mszę Świętą nie pozwolono wygłosić kazania.
Jeden
z kapłanów – uczestnik pogrzebu Ojca tak to skomentował:
Ksiądz
Tadeusz Kiersztyn (…) po pierwsze wciąż był kapłanem, po drugie – nie był ekskomunikowany,
ani suspendowany, nie złamał celibatu, nie popadł w nałogi, nie żył w grzechu i
nie umarł pozostając w grzechu. Był gorliwym kapłanem.
Spór
o Intronizację Jezusa na Króla Polski, czego ks. Kiersztyn był wielkim orędownikiem…
nie jest żadnym uzasadnieniem dla tak szokującej decyzji!
W
dzień przed wypadkiem ojciec Tadeusz Kiersztyn przyjął Sakrament Pokuty. W jego
celi znaleziono przygotowane ubranie na ostatnią ziemską drogę do Domu Ojca.
Warto
obejrzeć film o ojcu Tadeuszu Kiersztynie pt.:
„O
wiernym słudze Jezusa Króla Polski”
niedziela, 4 marca 2018
DZIEŃ CZWARTY PEREGRYNACJI
Życie i Misja Rozalii Celakówny
Pan Bóg dał nam wielu wspaniałych świętych, a wśród
nich dwie wielkie mistyczki z przesłaniem nie tylko dla Polski, ale także dla
narodów świata. Obie żyły w tym samym czasie, mieszkały przez dłuższy czas w Krakowie. Nigdy
się jednak nie spotkały, nawet nie wiedziały o sobie.
Święta Faustynę Kowalską (1905-1938) Pan Jezus
uczynił apostołką Bożego Miłosierdzia.
Służebnicę Bożą Rozalię Celakówną (1901-1944) Pan
Jezus uczynił apostołką swego królowania nad Polską i innymi narodami poprzez
AKT Intronizacji.
Obie
wypowiedziały podobne podobne w treści zdania z prośbą aby Pan Jezus dał im
łaskę kochania Go jak nikt na świecie.
Tak
brzmi prośba Rozalii:
O
Jezu mój Najsłodszy! Niech płomienie miłości bijące z Twego Boskiego Serca
zapalą moje serce takim ogniem miłości ku Tobie, bym Cię mogła kochać tak, jak
do tej chwili nikt Cię jeszcze nie kochał na ziemi, bez granic, do szaleństwa! („Wyznania”
str. 37).
Obie
zwiedzione przez szatana spaliły część swoich notatek.
Rozalia
Celakówna urodziła się 19 września 1901 roku. Zmarła 13 września 1944 roku.
Miejscem jej urodzenia była wieś Jachówka koło Makowa Podhalańskiego. Jej
rodzice Joanna i Tomasz byli ludźmi bardzo bogobojnymi. Rozalia była najstarsza
z ośmiorga rodzeństwa. Od 1924 roku zamieszkała w Krakowie, pragnęła wstąpić do
klasztoru sióstr klauzurowych, ale Pan Jezus wyznaczył jej inną misję. Z nakazu
Pana Jezusa podjęła pracę w szpitalu dla chorych wenerycznie. Upokarzana, a
także przez pracujące tam siostry szarytki, wykonywała najcięższe, najbardziej
upokarzające czynności, mimo że była dyplomowaną pielęgniarką.
Przez
20 lat pracy, w czasie jej dyżurów nikt z umierających nie odszedł bez
pojednania z Bogiem. Od 1930 roku otrzymywała wizje prorocze i pouczenia od
Pana Jezusa o konieczności dokonania Intronizacji Jezusa na Króla naszej
Ojczyzny. Za przykładem Polski mają pójść inne narody, ogłaszając Go swym
Królem. Ostatni spowiednik Rozalii – paulin ks. Kazimierz Zygmunt Dobrzycki
zadał jej 518 bardzo szczegółowych, wręcz drobiazgowych pytań. Rozalia nie
zdążyła na wszystkie odpowiedzieć. Sama ciężko chora niosła pomoc chorej
koleżance. Dostała zapalenia płuc i wkrótce zmarła.
Pan
Jezus powiedział Rozalii, że Prawa Boże są deptane, Pan Bóg ześle wielką karę.
Jedynym ratunkiem dla Polski i świata jest opowiedzenie się za Bogiem przez
dokonanie Intronizacji, czyli uznania Pana Jezusa za swego Króla. Narody, które
tego nie uczynią, zginą i między innymi zginą niektóre państwa zachodniej Europy.
Wymienił jedno z państw, które w swej pysze nie uzna Go za swego Króla i zginie.
Pan
Jezus powiedział:
Trzeba
wszystko uczynić żeby Intronizacja była przeprowadzona. Jest to ostatni wysiłek
miłości Jezusowej na te ostatnie czasy…
Polska
nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu, jeżeli
się podporządkuje pod Prawo Boże, pod Prawo Jego Miłości,
inaczej,
moje dziecko, nie ostoi się! („Wyznania” str.88)
Państwa
oddane pod panowanie Chrystusa i Jego Boskiemu sercu dojdą do szczytu potęgi i będzie
już jedna Owczarnia i Jeden Pasterz („Wyznania” str. 89)
Te
państwa ostoją się tylko, które mnie uznają swym Królem. Zniszczenie będzie wielkie
wskutek grzechów, które się rozlały jak potop na ziemi, więc muszą być krwią zmyte,
zwłaszcza tam, gdzie były popełnione w sposób najohydniejszy („Wyznania”
str. 283)
Jest
jednak ratunek dla Polski: jeżeli mnie uzna za swojego Króla i Pana w zupełności
przez Intronizację nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym Państwie
z Rządem na czele.
19
listopada 2016 roku Pan Jezus został ogłoszony naszym Królem i Panem.
Pan
Jezus przyjął ten Akt oddania Narodu, widzimy to po owocach ale czy do końca zrobiono
wszystko w tej materii, czy Rząd odegrał tu naczelną rolę?
sobota, 3 marca 2018
Trzecie WICI XIV Sesja Sejmu Śląskiego Odrodzenie
Możliwości dojazdu:
DO
AUTORYZOWANEJ STACJI
MOTORYZACYJNEJ ASM TADEUSZ
OSZEK RUDA ŚLĄSKA HALEMBA UL.KŁODNICKA
56E w dniu 10.03.2018 na posiedzenie SEJM ŚLĄSKI ODRODZENIE
LINIA AUTOBUSOWA 130 KIERUNEK HALEMBA PĘTLA
POCZĄTKOWY PRZYSTANEK KATOWICE ANDRZEJA DWORZEC PKP
ODJAZDY W DNI WOLNE
6.34, 7.34, 8.34, 9.34,10.34 itd.
PRZYSTANEK DO WYSIADANIA ZA PRZYSTANKIEM HALEMBA KOPALNIA
HALEMBA GRUNWALD NA ŻĄDANIE !!!!! obok ASM
ORIENTACYJNY PRZYJAZD
7.02, 8.02, 9.02, 10.02
piątek, 2 marca 2018
DZIEŃ TRZECI PEREGRYNACJI
Symbolika obrazu Pana Jezusa
KRÓLA POLSKI
Łatwo rozpoznać, że obraz przedstawia Pana Jezusa Króla naszej Ojczyzny z
powodu korony z orłami. Ale dlaczego jest tych orłów aż 4? Otóż królewska
korona powinna być zamknięta 8 pałąkami. Zamiast nich umieszczono orły, które
swymi skrzydłami zastępują pałąki. Skrzydła orłów podtrzymują symboliczną kulę
ziemską zwieńczoną krzyżem.
Głowa Zbawiciela umieszczona jest na tle słońca. Pan Jezus jest nazywany
Słońcem Sprawiedliwości, przysłania słońce.
Na prawej ręce Pana Jezusa widać pierścień, w lewej ręce trzyma berło –
są to symbole władzy królewskiej. Na berle widać ornament z cierni
symbolizujących koronę cierniową jako, że my ludzie nałożyliśmy Zbawicielowi w
czasie męki koronę hańby. Nad berłem umieszczono ognik – znak władzy duchowej.
Na dłoniach zaznaczone są krwawe blizny po gwoździach, które są śladami
zbawczej męki, przez którą Pan Jezus wyzwolił nas od śmierci wiecznej czyli
potępienia.
Na piersiach Zbawiciela jest ryngraf z literą M i róża. Oznacza to, że
królowanie Pana Jezusa przychodzi przez Maryję. Służebnica Boża Rozalia
Celakówna otrzymała przesłanie:
Przez
Maryję przyszedł Syn Boży, by zbawić świat i tu również przez Maryję przyjdzie
zbawienie dla Polski przez Intronizację. Gdy to się stanie, wówczas Polska
będzie przedmurzem chrześcijaństwa, silną i potężną, o którą się rozbiją wszelkie
ataki nieprzyjacielskie („Wyznania”
str. 207)
Róża na ryngrafie oznacza kwiat królewski. Matka Boża często objawiała się z ty kwiatem (La
Salette, Lourdes, Matka Boża – Róża Duchowna).
Płaszcz Pana Jezusa jest spięty klamrą z literami Α i Ω (alfa i omega), oznacza
to, że Bóg jest początkiem i końcem wszystkiego.