Peregrynacja Obrazu Pana Jezusa Króla Polski w Archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej

W nawiązaniu do Peregrynacji Obrazu Pana Jezusa Króla Polski w Archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, Sejm Śląski Odrodzenie z wielką radością publikuje w siedmiodniowych odcinkach, książeczkę opracowania autorskiego:

Wiernych Kościoła katolickiego, orędowników

Intronizacji Pana Jezusa Króla Polski

Dzień pierwszy!

      Geneza często używanego terminu „Intronizacja” w odniesieniu do Najświętszego Serca Jezusowego i do Osoby Pana Jezusa.

Intronizacja (łac. inthronizatione), jest terminem określającym ceremonię wyniesienia kogoś do godności królewskiej, a w ścisłym tłumaczeniu oznacza „posadzenie króla na tronie”.

Intronizacja, to określenie ceremonii odnosi się wyłącznie do jakiejś osoby.

Jaka jest geneza utrwalonej powszechnie frazy

„Intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa”?

Intronizację Najświętszego Serca Pana Jezusa łączono z objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque, chociaż w pismach św. Małgorzaty nie znajdziemy słowa o Intronizacji Serca Jezusowego, ani o uznaniu Jezusa Królem. Bezpośrednim powodem użycia określenia „Intronizacja Serca Jezusowego” był świątobliwy ojciec Mateo Crawley ze zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. W 1907 roku przybył do Paray le Monial by prosić o uzdrowienie z ciężkiej choroby serca. Organizm miał tak wyczerpany, że nie mógł odprawić Mszy św. bez pomocy drugiego kapłana. Ojciec Mateo otrzymał łaskę uzdrowienia i od tej chwili poświęcił resztę życia na rozszerzenie kultu Serca Bożego. Propagował umieszczenie obrazu Jezusowego Serca w każdym domu na najbardziej zaszczytnym miejscu. Rodzina poświęcała się temuż Najświętszemu Sercu i często na odwrocie obrazów umieszczano datę dokonanego poświęcenia. Tę czynność ojciec Mateo nazwał Intronizacją Serca Jezusowego w rodzinach.

Przed kilkoma laty było można przeczytać czy też usłyszeć w Radio Maryja, że dokonano Intronizacji relikwii św. Izydora. W Białymstoku w kościele błogosławionej Bolesławy Lament intronizowano obraz Pana Jezusa Miłosiernego, w innym miejscu intronizowano Biblię.

Nic bardziej mylnego jak mieszanie kultów, czy też niewłaściwe stosowanie sformułowań do czynności zupełnie nie odpowiadających tym sformułowaniom.

Inny jest kult Najświętszego Serca Pana Jezusa

Inny jest kult Pana Jezusa Miłosiernego

Inny jest kult Pana Jezusa Króla Polski

Poszczególnym kultom towarzyszy odmienna symbolika.

Przykład:

Pewna grupa modlitewna w czasie pobytu w Polsce Jana Pawła II poprosiła Papieża aby poświęcił kopię obrazu Pana Jezusa Miłosiernego z domalowaną na głowie koroną. Ojciec Święty powiedział, że tego obrazu nie może poświęcić, ponieważ jest to pomieszanie dwóch odmiennych kultów, poza tym nie można domalowywać na znanych obrazach swoich innych znaków, symboliki.

Przed II wojną światową Pan Jezus dał obietnicę Rozalii Celakównej, że Polska nie dozna działań wojennych, jeśli zostanie dokonana Jego Intronizacja na Króla naszej Ojczyzny. Niestety, to się nie stało i Polska, jak żadne inne państwo, odczuła skutki wojny.

Niektórzy uparcie chcą intronizować Serce Pana Jezusa.

Polska była oddana Sercu Pana Jezusa w roku: 1920, 1921, 1951. To nas nie uchroniło od wojny i niewoli komunistycznej!

Panu Jezusowi chodziło o Intronizację Jego Osoby na Króla Polski.

Boskie Serce Jezusa trzeba czcić, kochać, jemu się oddawać, ale Intronizacja dotyczy Osoby Pana Jezusa, a nie Jego Serca.